پسر زمستانی

عزیزترینم.... سامیار نازنینم ،14 اسفند من و بابا مسعود به پاس روزهای خوبی که در کنار تو داریم تصمیم گرفتیم یک درخت به نام شما بکاریم تا با شما بزرگ بشه،نفس بکشه و رشد بکنه...و نمادی باشه برای آرمان های زندگی تو...امیدوارم همانند بید مجنونی که برایت کاشتیم پر بار و استوارباشی...چتری باشی برای همگان و آرام باشی و آرامش دهنده... دوستت دارم نفسم عزیزم به زودی عکس ها رو برات میزارم... گلکم موقع خرید نهال شما خواب بودی اینم از ریشه درخت بید مجنون   دوستت دارم ...